Na een lange en warme zomer is het eindelijk zo ver: de herfst is aangebroken. Elk jaar is het uitkijken naar het seizoen waar we onbelemmerd kaarsen branden en opkrullen onder dekens met een boek en een dampende kop koffie of thee. Hiernaast is het ook het seizoen waar we stilstaan bij iedereen die we verloren zijn op ons pad. Deze herfst wordt ik hier voor het eerst van dichtbij mee geconfronteerd. Koken tijdens deze dagen heeft hierdoor voor mij een extra betekenis. Zonder mijn mama zou deze blog nooit bestaan hebben. Zij heeft me leren koken en haar passie voor lokale ingrediënten en macrobiotische gerechten doorgegeven. Daarom ben ik ook ongelooflijk trots op alles wat ik bereikt heb door haar steun en liefde. Dit recept maakten we vroeger vaak samen. Mama kon als geen ander tijdens de donkerste dagen heerlijke en kruidige stoofpotten toveren. In een handomdraai had ze alle verse knolgroenten gesneden en stonden ze op een laag vuurtje te pruttelen terwijl de ruimte zich vulde met heerlijke herfstige geuren.
Ik heb mijn eigen draai gegeven aan het recept en draag het op aan haar. Moeke, waar je ook bent, ik hoop dat je het lekker vindt.
1 Comment
Cinnamon rolls, of kaneelbroodjes, worden meestal geassocieerd met de herfst en de winter. Ze zijn echter zo lekker dat ze in elk seizoen passen. Enkele landen hebben hun eigen traditie als het over deze zoete broodjes gaat. Zo wordt bij de Zweedse kanelbulle naast kaneel soms ook kardemom aan de vulling toegevoegd om ze extra aromatisch en lekker te maken. Traditioneel worden de broodjes voornamelijk gegeten bij de fika (een uitgebreid vieruurtje met koffie). Er is zelfs een nationale 'kanelbullens dag' in Zweden en Finland op 4 oktober. In Noord-Amerika daarentegen worden cinnamon buns of cinnamon rolls voornamelijk gegeten als ontbijt. Voor de Noord-Amerikanen is het gerecht niet compleet zonder de traditionele cream cheese frosting.
Er zijn dus verschillende manieren om deze lekkernij te maken. Mijn recept voor kaneelbroodjes met een twist. In het deeg worden, naast suiker en kaneel, ook appeltjes en gehakte amandelnoten gerold. Die geven extra textuur en een warme smaak. Hiernaast is dit recept volledig veganistisch en als ik eerlijk ben, smaak ik weinig verschil met de versie met boter en eieren. Ik gebruik kokosbloesemsuiker in het recept, maar dit kan makkelijk 1:1 vervangen worden door donkerbruine suiker. Met dit recept vul je een volledige bakplaat: voldoende kaneelbroodjes dus om ze te delen met vrienden en familie of er enkele in te vriezen. Je zult snel merken dat kaneelbroodjes maken niet moeilijk is, maar reken wel minstens twee rijstijden van twee uur in. Het heeft weinig zin om een blogpost te schrijven over de huidige tijden. Iedere dag worden we overspoeld met analyses, grafieken en voorspellingen die eigenlijk enkel onze onzekerheid vergroten. Misschien is het juist daarom het geknipte moment om te schrijven over wat juist niet veranderd is en op zoek te gaan naar een houvast. Om niet té existentialistisch te worden, zal ik het maar over twee elementaire dingen hebben: lente en taart.
Zoals elk jaar is de winter weer overgegaan in het volgende seizoen en zoals elk jaar komt dit op het perfecte moment. Het mooie aan de seizoenen is dat op het einde van elk seizoen het volgende altijd verrast en verwondering met zich mee brengt. Alsof we in een jaar kunnen vergeten hoe zacht zwoele zomeravonden ons helemaal kunnen verwarmen en hoe prachtig een rood en oker bos ruikt na een regenval. Ik moet eerlijk toegeven dat ieder jaar opnieuw de lente mij met mijn mond vol tanden doet staan. Alsof ik vergeten ben hoe de eerste frisse zonnestralen de grond en de bomen doen ontwaken. Alsof elk jaar de vogels een heel jaar lang nieuwe repertoires aan muziek leren om de hemel nog mooier mee te kleuren. De lente is niet voor niets het seizoen van nieuw begin; dit niet alleen voor de natuur, maar ook voor onszelf. Dan ging ik het nog over taart hebben. Om een of andere onnaspeurbare reden heeft taart een negatief imago gekregen vandaag de dag. Taart wordt gezien als een ongezond voedingsmiddel dat niet eens meer een plaats krijgt in de vernieuwde voedseldriehoek. Begrijp me niet verkeerd, ik wil niet prediken dat we alle dagen slagroomtaart moeten eten en dat het Vlaams instituut gezond leven fout is. Wat ik echter vrees is dat de sociale functie van taart eten over het hoofd wordt gezien. Een gezond voedingspatroon is (voor mij) vooral een gezonde omgang met eten. Voor mij maakt taart eten daar een groot deel van uit. Met taart vieren we iets. We vieren een verjaardag, een huwelijk of gewoon hoe graag we elkaar zien wanneer we 'op de koffie komen' bij familie. Een taart bakken voor iemand is een uitdrukking van pure en intense liefde voor iemand. Je zegt hiermee dat je graag in iemands gezelschap bent en dat je de tijd even wilt vergeten door samen taart te eten. 'Taart' is ook een heel algemeen concept, er is er een voor iedereen. Je hebt hartige groentetaarten, uitbundige taarten met veel slagroom, kleurrijke taarten met fruit en lichte veganistische taarten. Dit is een recept voor een frisse en zachte veganistische citroentaart. Ideaal na een zondags middagmaal en op zowel warme en als frisse dagen. Een kleine conclusie van deze gedachtenspinsels: geniet van de pracht die elke nieuwe dag ons brengt, van het eerste ochtendlicht tot donderwolken voor een sterrenhemel, en ga een taart bakken voor iemand die je heel graag ziet! Het unieke rode besje met zijn lichtzure smaak komt oorspronkelijk uit Noord-Amerika. Daar werd de veenbes, of cranberry, al eeuwen gebruikt door de oorspronkelijke bevolking als medicijn tegen blaasinfecties en giftige pijlen, en als een rijke bron van vitamines. De naam cranberry is vermoedelijk bedacht door Duitse en Nederlandse kolonisten en verwijst naar de kraanvogel, die verzot is op de bes. Ook waren cranberries populair op het schip, want door hun hoge gehalte aan vitamine C werkten ze scheurbuik tegen.Daarnaast was kleinere, wilde variant van deze bes al langer bekend in Scandinavië. Het is daar de eeuwenoude traditie om ze te plukken en tot een compote of saus te verwerken (het voorkomen van de Zweedse balletjes met veenbessensaus in de IKEA is hiermee te verklaren). Tegenwoordig kennen we de bes ook in België, waar ze vooral gebruikt wordt in gebak en confituur. Cranberries worden meestal verwerkt, omdat ze door hun zure en bittere smaak niet zo toegankelijk zijn om rauw te eten.
Het einde van de zomer nadert. Langzaamaan komen de pompoenen, witloof en spruitjes in zicht. De laatste warme dagen van september zijn de ideale gelegenheid om ten volle te genieten van zomerse ingrediënten zoals verse tomaten, courgette, sla, komkommer, erwtjes en radijsjes. Deze zomerse pilav combineert enkele zomertoppers en creërt in combinatie met verse kruiden en linzen een lichte en kleurrijke kom comfortfood.
Pilav is een rijstgerecht uit het Midden-Oosten en Centraal-Azië en kan gezien worden als 'de risotto uit het Oosten'. In zijn basisvorm bestaat pilav uit rijst met olie en bouillon. Hier worden vaak kruiden en groenten aan toegevoegd. Dit recept is een eigen variatie op de klassieke pilav. Gesudderd in de zomer en overgoten met vrije dagen. Zowel het koken als het eten, is een vakantie op zich. Geniet ervan en goede reis! De zoektocht naar het creëeren van een houdbaar evenwicht tussen boer en bord woedt naarstig verder. Met een steeds groeiende bevolking, stijgt de vraag naar voedsel exponentieel en die toenemende productie gaat spijtig genoeg ten koste van de boeren. Gelukkig bestaan er vrijwilligersorganisaties die opkomen voor de rechten van de broodnodige landbouwers. Ik beschouw het als een enorm privilege om een blogpost te kunnen schrijven in samenwerking met Rikolto Vredeseilanden. Deze organisatie, ontstaan in 1958, streeft ernaar om gevarieerd en betaalbaar voedsel beschikbaar te maken voor iedereen en dit ook voor de toekomst te garanderen. "Rikolto streeft naar de transitie naar een duurzamer voedselsysteem: gezond, eerlijk en milieuvriendelijk. Dat doen we door in 15 landen boerenorganisaties te ondersteunen om milieuvriendelijkere en gezondere producten op de markt te brengen tegen eerlijkere prijzen. Tevens proberen we scholen te begeleiden naar een duurzamere catering, of supermarkten te adviseren om meer milieubewustere ketens op te zetten en aandacht te besteden aan het aanbod in de rekken. Rikolto probeert via een voedseltransitie een aantal wereldproblemen aan te pakken: ETEN ROERT DE PLANEET!" -Aäron De Fruyt, Vrijwilligerscoördinator Rikolto Oost-Vlaanderen In het gamma van de Colruyt verschenen onlangs nieuwe repen chocolade: de Nicaragua 72 en 35%, een samenwerking van Rikolto en Collibri foundation. De cacao wordt (zoals de naam doet vermoeden) geteeld in Nicaragua, met aandacht voor de tewerkstelling van jongeren en vrouwen, en met oog op een duurzame teelt. De chocolade is geweldig knapperig van textuur en intens van smaak. Een persoonlijke tip: bewaar de chocolade in de frigo, dan wordt hij extra krokant. Om duurzame landbouw in de kijker te zetten en zo zelf mijn steentje bij te dragen, heb ik deze heerlijke chocoladetaart met ganache gemaakt.De taart ziet er door de decoratie best imposant en ingewikkeld uit, maar wie de ingrediëntenlijst en bereidingswijze eens van naderbij bekijkt, merkt op dat het een heel simpel recept is. Hij kan het hele jaar rond gemaakt worden en is dé sterattractie van elk familiefeest. Meer informatie over het geweldige werk dat Rikolto verzet, vind je op hun website en een artikel over de Nicaragua chocolade vind je hier. Het recept van de taart is geïnspireerd op een recept uit het kookboek Grow Eat Share van Avalon. Wie houdt er nu niet van pannenkoeken? Deze traktatie is ideaal als een snelle lunch, heerlijk vieruurtje of bij een luxueus ontbijt. De sleutel tot een goede en smeuïge pannenkoek ligt in de textuur; deze moet elastisch en zacht zijn, zonder uit elkaar te vallen. Het deeg bestaat maar uit 3 basisingrediënten: meel, melk en ei (met eventueel wat suiker en zout). Door deze simpliciteit zijn er eindeloos veel variaties op de 'pannenkoek' mogelijk. Zo bestaan er boekweitpannenkoeken uit Bretagne (met boekweitmeel in plaats van tarwebloem), crêpes salées (hartige pannenkoeken met meer zout), poffertjes (met extra gist) en blini's (russische pannenkoeken gemaakt uit boekweitbloem, ei, gist en melk).
Ook voor de toppings en vullingen is the sky the limit. Deze kunnen variëren van geflambeerde karamelsaus met sinaasappel (bij de crêpe suzette) tot zure room en gerookte zalm. Een vriend en ik hebben onze fantasie de vrije loop laten gaan en met de ingrediënten die we in huis hadden deze overheerlijke vegan pannenkoeken gemaakt met supersnel te maken raberbercompote. Dit gerecht is eigenlijk ideaal voor de lente en vroege zomer, wanneer verse rabarber rijp is (vanaf april), maar met de ingevroren variant kom je even ver. bron: wikipedia, gezondheidsnet en gardena in samenwerking met: anotherhealthfoodaccount Het is al lang mijn plan om mijn blog uit te breiden van enkel receptjes, naar ook tips en tricks voor een milieubewuster leven. Dat we niet goed omgaan met onze planeet en de natuur weet iedereen iedereen ondertussen al, maar het probleem erkennen is nog maar de eerste stap. De stappen die volgen, zijn er ook daadwerkelijk iets aan doen. Als milieubewust individu kun je het gevoel hebben dat je acties nietig zijn en niet kunnen opwegen tegen de gigantische drijvende afvalbergen in de oceaan of de exponentieel stijgende uitstoot van CO2. Samen kunnen we echter een groter effect teweegbrengen dat misschien écht een verschil zal maken.
Mijn eerste ecoblogpost gaat over het verminderen van plastiekgebruik in het dagelijks leven. Ik wil hier niemand strenge regeltjes opleggen over wat je wel of niet mag doen. Het doel is om enkele mogelijke oplossingen en truukjes aan te reiken voor wie probeert om met minder plastiek te leven. Een kleine opmerking om een foute redenering tegen te gaan: het heeft geen zin om alle plastieken voorwerpen uit het huis te gooien en te vervangen door houten of glazen varianten. Vele plastieken voorwerpen, ik denk hier aan bewaardozen en ringmappen, hebben een lange levensduur. De Mediterrane keuken heeft drie grote voordelen. Ten eerste zijn haar gerechten makkelijk te bereiden, want je hoeft geen ervaren chefkok te zijn om pasta te koken. Ook hoef je geen heksentoeren uit te halen om de juiste ingrediënten te vinden. Haar verse ingrediënten, zoals tomaat en courgette, zijn tevens veel lekkerder, sappiger en zoeter in de zomer. Ten tweede roepen alle gerechten met zelfs maar de lichtste toets van tomaat en oregano meteen een vakantiegevoel op. Dit komt omdat je vlugger op het idee komt om mozarella, schijfjes verse tomaat, courgette en basilicum te gebruiken in de zomer dan in de winter. Als laatste houdt vrijwel iedereen van de mediterrane keuken. De smaken zijn universeel geliefd. Dit komt door het vakantiegevoel, de snelle bereidingstijd en door het feit dat eten mensen samenbrengt, volgens de oeroude Italiaanse traditie.
Deze ovenschotel is zo fantastisch omdat hij ongelooflijk simpel te maken is en alle zuiderse smaken combineert. Om het eenvoudig te zeggen: dit gerecht smaakt naar de zomer. Om hem nog voedzamer te maken kan je hem serveren met rijst, pasta of brood (al dan niet gezouten). Salades kunnen vaak nogal vervelen, terwijl dat helemaal niet zo hoeft te zijn. Door verschillende smaken en texturen toe te voegen, kan je je saaie sla in een mum van tijd omtoveren tot een ware bespeling van de zintuigen. Wanneer ik het heb over verschillende smaken, verwijs ik naar de 5 hoofdsmaken: zout, zoet, zuur, bitter en umami.
Het zoute kun je eerst en vooral introduceren met een scheut sojasaus of wat zeezout. Je maakte je salade ten tweede zoet, door wat fruit of gedroogde vruchten toe te voegen. Je kunt dan weer wat meer zuur te voegen met citrusvruchten of appelciderazijn. Een vleugje bitter maakt het geheel altijd wat interessanter; die smaak vindt je vooral in groenten zoals witlof, bladspinazie en spruitjes. Umami vind je in gember en tomaat, en breng je met die ingrediënten in je salade. Umami wordt door sommigen nog niet als vijfde smaak erkent, omdat de 'smaak' umami eigenlijk wordt veroorzaakt door glutamaat, een aminozuur dat de overige smaken versterkt. Verschillende texturen kunnen daarnaast variëren van zacht, taai en krokant. Zachte texturen zijn te vinden in avocado of frambozen. De taaie structuren vind je vooral in sla en andere groenten. Een dressing zorgt daarnaast voor een smeuïge toets. Daarnaast vind je eenniet te missen krokante afwerking in nootjes of rauwe, harde groenten. Eten in India
Wie aan Indisch eten denkt, fantaseert onmiddellijk grote schotels rijst en eindeloze potjes curry. Ik geef toe, dit stereotiep is grotendeels waar, maar de Indische keuken is veel rijker dan wat je kan krijgen bij de afhaalaziaat. Eerst en vooral is elke curry anders, er wordt gespeeld met verschillende groenten, kruiden en niveaus van spiciness. De ene is groen, de andere rood en nog een andere ondefinieerbaar bruin. Desalniettemin zijn ze allemaal even lekker en voedzaam. Het is absoluut geen probleem om er vegetarisch te eten want India is het land van de linzen, bonen en kleurrijke dahls (en het vlees zag er tevens niet al te kosher uit). Ook aan dierlijke eiwit- en vitamine B12-bronnen zoals melk, paneer (een soort kaas), ei en verse vis was er geen te kort. In de rijst zat er ook wat variatie: we hebben, al dan niet geroerbakte, lange rijst gekregen en een dikke, ronde en waterachtige variant. Die laatste aten we altijd in het schooltje waar we werkten. De keuze voor die rijst was trouwens niet abnormaal, aangezien die goedkoop is en gemakkelijk in reusachtige potten klaargemaakt kan worden. Hij is bovendien zo waterachtig omdat ze het risico niet willen lopen dat hij aan de bodem van de pot aanbrand. Gelukkig voor sommigen van onzegroep hebben we niet iedere dag rijst moeten eten, maar werd deze bron van koolhydraten af en toe afgewisseld met parotta - een soort dunne pannenkoek -, naanbrood en noedels. Een paar maand geleden hadden mijn vriend en ik een geweldig idee: we gingen koekjes bakken. Mij kennende speurde ik verschillende foodblogs af en kwam ik uit op een veganistisch recept voor gingerbread cookies, van Deliciously Ella. Begrijp me niet verkeerd, Ella heeft enkele zeer innovatieve en lekkere recepten, maar ik had nog nooit zo'n lopend koekjesdeeg gezien; om eerlijk te zijn, eigenlijk was het helemaal geen koekjesdeeg. Hoewel we al onze ingrediënten precies afgemeten hadden, leek onze creatie toch griezelig veel op een lopend beslag.
Hoe het ook zij, we besloten het wat te pimpen en gooiden er wortelpulp, cranberries en twee eitjes bij. Het resultaat was een perfect beslag waar we dan ook een heerlijk ruikende cake mee bakten. Het enige probleem was dat het gebak nogal zwaar en compact was. Dat door onze verwoede pogingen om het nog enigszins koekjesdeegachtig te maken. Omdat de volledige cake dus redelijk zwaar op de maag zou liggen, vroor ik sneetjes in; zo kan ik af en toe van eentje genieten. Maar zo'n stukje cake alleen is een beetje saai, daarom zoek ik al een tijdje naar de perfecte toppings. Na enkele pogingen ben ik tot een smaakcombinatie gekomen die ideaal is als ontbijt: het is snel klaar, maar toch uniek en biedt een brede waaier aan verschillende smaken en structuren. Die combinatie valt zo ongeveer uiteen in drie lagen: Laag 1: Eerst en vooral een plak geïmproviseerde wortel-cranberry cake, ontdooit en voor een minuutje opgewarmd in de (microgolf)oven. Daarna besmeerd met je favoriete noten- of zadenpasta (een dikke laag is een absolute vereiste) en belegd met dunne schijfjes banaan. Laag 2: Daarbovenop komt een flinke lepel natuuryoghurt, besprenkeld met huisgemaakte granola (bijvoorbeeld kerstmisgranola, granola met gepofte quinoa of chocolade-cormflakesgranola). Laag 3: Tot slot volgt een goede schep zelfgemaakte chocolade chiapudding, besprenkeld met geroosterde kokosschilfers, gehakte paranoten en blokjes kiwi. Sommigen onder jullie vragen zich nu misschien af wat chiapudding precies is. Bij deze vat ik het kort even samen: er bestaat zoiets als chiazaadjes, wat al enkele jaren beschouwd wordt als hét superfood. Zelf ben ik vooral fan van de unieke eigenschap van de zaadjes om vocht op te nemen, waardoor ze een puddingachtige structuur krijgen. Zelf val ik echter niet in zwijm voor zijn vele pseudowetenschappelijke eigenschappen; of ze werkelijk bovennatuurlijk veel antioxidanten, calcium en omega 3, laat ik eerder in het midden. Wanneer we overrijpe bananen liggen hebben, verwerk ik ze meestal tot een snelle smoothie met rijstmelk, cacao en hazelnootpasta. Wat ik over heb gebruik ik dan in een chiapudding, volgens het volgende ongelooflijk moeilijk recept: meng ongeveer 1 glas smoothie met 2 eetlepels chiazaadjes en laat een nachtje in de frigo zitten. Overnacht zal de magie toeslaan en het goedje omtoveren tot een vaste pudding. Extra oppimptip: mix een kleine handvol muntblaadjes mee in je smoothie Het is dus deze chiapudding die je kunt gebruiken als derde laag voor je messy breakfast plate. Zijn alle ingrediënten voorhanden, dan is het hele ontbijt in vijf minuutjes klaar.Dit ontbijt is de ideale afwisseling op een doordeweekse dag of het hoogtepunt van een zondagse brunch. Echte Indische curry's worden niet met kerriepoeder gemaakt, maar door het sudderen van verschillende oosterse kruiden in olie. Voorbeelden van deze kruiden zijn korianderzaad, kurkuma, garam masala, komijnzaad, gember, zwarte peper, kardemomzaad, mosterdzaad, fenegriek, chili, lime leaves en zo veel meer.
Maar deze hemelse en rijke combinatie aan kruiden in olie is niet enkel weggelegd voor currygerechten; ze tilt elke simpele groenteschotel naar een hoger niveau en geeft een nieuwe dimensie aan een alledaagse stoofpot. Deze kookmethode gaat wondergoed samen met warme winter- en knolgroenten zoals pompoen, zoete aardappel, aardpeer en wortelen. De combinatie van oosterse kruiden en gember brengt deze soep echt tot leven. Hij is vol, romig en rijk van smaak; heerlijk met donker beboterd brood of naan (voor wie volledig Indisch wil gaan). Hoe omschrijf je het gevoel 'kerstmis'? Voor sommigen is dit de heerlijke geur van versgebakken kerstkoekjes met veel kaneel. Voor anderen kan dit het geluid van een haardvuur zijn en het gevoel van de warmte die je lichaam overspoelt. Of misschien wel de sensatie om je voeten in onaangeroerde sneeuw te zetten. Hoe het ook zij, bij iedereen worden andere beelden opgeroepen wanneer het woord kerstmis valt, maar toch zijn er enkele wederkerende gedachten van rust, gezelligheid en veel kaneel.
Met deze kerstgranola probeer ik juist die smaken te vangen: het warme en zachte van de rust door het gedroogde fruit, de speculaas en de ahornsiroop; het krokante van de gezelligheid door de geroosterde noten en de knisperende boekweit; en de onvermijdelijke belichaming van kerstmis: kaneel. Dit is de eerste post van een reeks 'verwarmende dranken'. Tijdens de koude maanden die voor ons liggen, wil ik jullie graag inspireren met enkele van mijn favoriete warme dranken. Ze zijn heerlijk om op een ijskoude dag in een thermosfles mee te nemen of om gezellig met vrienden of met een boek van te genieten. Elk recept is verrassend en heeft een unieke twist: Chocolademelk op verschillende manieren, dik en warm appelsap met peer, warm citroensap met gember en eindeloze variaties thee. De enige warme dranken die ik niet zal bespreken zijn glühwein en koffie; dit is gewoon omdat ik daar niet echt van hou. Over slecht gemaakte thee zullen we ook niet spreken, want stiekem heb ik tepidophobia.
De echte kenners weten dat er een groot verschil is tussen opgewarmde Cécémel en huisgemaakte chocomelk. Het is nu aan die kenners om ook over mijn variatie te oordelen. Deze frisse herfstsalade bestaat volledig uit restjes: een halve pompoen die over was na pompoensoep te maken, geblancheerde boerenkool die op moest en nog een beetje bloemkool van de vorige dag. De andere ingrediënten staan standaard in mijn voorraadkast, zoals bijvoorbeeld geroosterde hazelnoten en gedroogde granaatappelpitjes. Die laatste vind ik handig om snelle gerechten te pimpen zonder dat je al het gespetter en gepruts hebt, zoals wanneer je met een verse granaatappel werkt. De gedroogde variant smaakt even zoet en knapperig. Als je ze bovendien een kwartiertje op voorhand onderdompelt in water, worden ze iets groter en sappiger.
Zelfs de rode bieten-appelsap met citroen hebben we vaak in de frigo staan. Het is snel te maken en bewaart heel lang. Een glaasje hiervan is een ideale oppepper voor tussendoor. Havermoutpap is een van de eenvoudigste en snelste warme ontbijtjes om klaar te maken. Volgens mij heeft het 2 grote troeven: het vult goed en alles smelt erop. Misschien heeft die laatste troef wat meer uitleg nodig; Havermoutpap wordt warm gemaakt en warm gegeten, geloof me, koud is het de moeite niet waard. Hierdoor smelten ingrediënten zoals chocolade dus vanaf het moment ze de romige oppervlakte raken. Ook kokosbloesemsuiker en bijenpollen karameliseren en veranderen zo in een heerlijke toplaag op je ontbijtpap. Zelfs fruit als banaan, appel of bosbes moeten eraan geloven en veranderen door de directe warmte van smaak. Er valt dus eindeloos mee te experimenteren!
Soep is altijd een goed idee om restjes groentes op te gebruiken. Daarnaast levert het ook een vitamineboost en zorgt soep voor een lang verzadigd gevoel. In de winter is soep ook een heerlijke manier om je op te warmen. Er gaat niets boven een heerlijk warme, romige kom soep terwijl het buiten koud is; in de zomer heb je echter minder snel zin in iets warms. Alhoewel je van warme dranken meer gaat zweten en dus afkoelen, geven frisse tot ijskoude drankjes wel een veel koeler en verkwikkender gevoel. Deze gazpacho maak je warm zodat de smaken beter vrijkomen uit de groenten en laat je dan een paar uur afkoelen; zo krijg je een romige maar toch lichte en verfrissende smaak.
Granola vind ik één van de leukste gerechten om te maken: wanneer je het basisrecept kent, kun je er eindeloos en grenzeloos mee variëren. Enkele ideetjes: kokos- en cranberry granola, bananagranola, herfstige pompoengranola met kaneel, extra rozijnen en gedroogde appel, of granola met extra gepofte quinoa. Na onze familiereis was er nog een doos ongezoete cornflakes blijven staan. De flakes waren al een beetje zacht geworden dus besloot ik om ze in de granola te draaien. Ze kwamen super knapperig uit de oven en samen met de chocolade en pitjes zorgen ze voor een heerlijke start van de dag.
Stockholm, de hoofdstad van Zweden, is een van de hipste steden ter wereld volgens Knack, the Telegraph, Huffington post, Independent, Stylist etc. Bijna alle huizenblokken zijn gebouwd in de vroege 20e eeuw waardoor ze een zekere rust en symmetrie uitstralen, die een beetje aan Parijs doet denken. Zoals de meeste grootsteden is ook Stockholm rijk aan toffe winkeltjes, mooie pleintjes en parken, musea en heel veel restaurantjes. In mijn beleving heb je nog een paar extra levens nodig om elk restaurantje in Stockholm te bezoeken, maar ik heb mijn best gedaan. Hieronder heb ik mijn favorieten opgesomd, die variëren van een gezellig ontbijtrestaurantje en een tearoompje tot goedkope lunchgelegenheden en een juicebar.
Bij de meeste etablissementen in Zweden is water gratis verkrijgbaar en soms is er ook gratis koffie, thee of soep. In de kleinere restaurantjes moet je zelf je bestelling doorgeven en meteen betalen. Een fooi geven is niet verplicht maar natuurlijk wel een teken van dankbaarheid. Courgette is een zomergroente die op haar best is tussen juni en september. Je kan ze planten of zaaien vanaf mei (IJsheiligen) en de mooie gele bloemen van de courgetteplant zijn ook eetbaar: als saladetopping, gevuld met groenten, gefrituurd enz.
De courgette behoort tot de familie van de Cucurbitaceae net als verschillende pompoensoorten, komkommer en watermeloen. Strikt genomen zijn deze groenten zelfs helemaal geen groente maar fruit! Fruit wordt gedefinieerd als het zaaddragende deel van een plant en die beschrijving past helemaal bij de courgette. Dus ja, tomaat is ook fruit. Groenten worden eerder gedefinieerd als een eetbare plant of een eetbaar deel van een plant. Nu we weten dat courgette een fruit is, klinkt het helemaal niet zo gek om het in gebak te verwerken. Deze groentige vrucht draagt zelfs bij tot de smeuïge structuur en je dagelijkse portie vitamientjes! In deze cupcakes smaken ze in elk geval fantastisch. Van 7 tot 23 juli kan je Madam Bakster bezoeken in 'the box' in de Sint-Jakobsstraat te Brugge. The Box is een organisatie die kleine ondernemingen de kans wil geven om voor enkele weken hun eigen zaak uit te bouwen en dus een klein pop-up winkel te houden. Deze maand veranderde deze kleine ruimte in een schattige tearoom met een smaakvolle, Scandinavische inrichting. De ruimte wordt gevuld met sfeervolle jazzmuziek en tal van verschillende vazen kleuren de ruimte met frisse bloemen.
Onlangs ben ik met een vriendin naar een Afghaanse winkel geweest. Het was wonderlijk om langs schappen vol vreemde producten te lopen. Tussen al die nieuwe ingrediënten viel mijn oog op een flesje oranjebloesemwater. Dat prikkelde mijn nieuwsgierigheid en ik wou er meteen mee aan de slag. Oranjebloessemwater is afkomstig uit het Midden-Oosten, het wordt gedestilleerd uit de blaadjes van sinaasappelbloesem en heeft een zeer uitgesproken smaak. Het wordt ook soms gebruikt in zeep en shampoo en ruikt fris en fruitig. Het is wel belangrijk om zeker niet te veel in gebak te doen, want de smaak kan vlug overheersen, één eetlepel is genoeg. ingrediënten voor 24 koekjes 1 1/2 cup bloem (tarwebloem of speltbloem) 1 cup amandelschilfers 1/2 cup pistachenootjes 150g boter 3/4 cup kokosbloesemsuiker (met gewone kristalsuiker lukt het ook maar dan mis je de geroosterde smaak) 1 ei 1 el oranjebloesemwater 1/2 tl bakpoeder 1/2 tl zout (als je gezouten pistachenootjes gebruikt, heb je dit niet nodig) 1/2 tl koekkruiden enkele kardemompeultjes bereidingswijze1) verwarm de oven voor op 180°C
2) vermaal de amandelschilfers tot bloem in een keukenmachine en doe samen met de tarwe- of speltbloem, het bakpoeder en de kruiden 3) pel de pistachenootjes, pulseer ze in de keukenmachine en doe in de kom met de bloem 4) voeg hier nu de boter aan toe en kneed met je handen totdat je een kruimelige structuur bekomt 5) meng de suiker, het ei en het oranjebloesemwater hieronder. 6) rol het deeg uit over een bebloemd oppervlak en steek koekjes uit in de gewenste vorm en grootte 7) leg ze op bakpapier en bak voor een 20 à 25-tal minuutjes geïnspireerd op: the spiced life Het zomergevoel overspoelt je helemaal wanneer je met plastic vorkjes aan een picknickbank wereldse gerechten eet. Combineer dit met reggae muziek, de geur van zuiderse kruiden, enkele palmbomen en een gezellige sfeer en je krijgt het perfecte recept voor een food truck festival. Al voor het derde jaar op rij organiseert Polé Polé dit geweldige festival in verschillende Vlaamse steden. Talloze foodtrucks stonden in een grote kring met in het midden plaats om rustig te vertoeven terwijl je van overheerlijke gerechten smult.
Foodtrucks waren oorspronkelijk kleine kraampjes met lokale gerechten die, illegaal of niet, op de straat werden geïnstalleerd maar tegenwoordig is het een booming business; streetfood is super hip! In mijn ogen heb je een duidelijke onderverdeling: de back-to-basics barbecuetrucks met hamburgers, hotdogs en frietjes en de clean eating Aziatische campers die een groot assortiment aan springrolls, wok en andere buitenlandse gerechten verkopen. In Brugge was het vorig weekend niet anders. De ene na de andere kleurrijke wagen lokte je met uithangborden, menukaarten en heerlijke geuren. Het voordeel is dat ze allemaal kleine gerechtjes verkopen (al zijn ze nogal prijzig) hierdoor kan je veel dingen proeven. Ik som er enkele op: crispy tofu springrolls, een nepalees gebakje met bonen (ik ben de naam vergeten), tajine, pizza, bakabanenchips, biologische frietjes met schil, wraps en poffertjes. You name it, they've got it. Iedereen die niet is kunnen gaan dit jaar raad ik zeker aan om volgend jaar eens een kijkje te nemen en een hapje te proeven. Meer informatie vind je op de website www.barriocantina.be en misschien komen we elkaar volgend jaar wel eens tegen, al kuierend langs de heerlijke kraampjes. |
Archives
Augustus 2021
|