Eten in India Wie aan Indisch eten denkt, fantaseert onmiddellijk grote schotels rijst en eindeloze potjes curry. Ik geef toe, dit stereotiep is grotendeels waar, maar de Indische keuken is veel rijker dan wat je kan krijgen bij de afhaalaziaat. Eerst en vooral is elke curry anders, er wordt gespeeld met verschillende groenten, kruiden en niveaus van spiciness. De ene is groen, de andere rood en nog een andere ondefinieerbaar bruin. Desalniettemin zijn ze allemaal even lekker en voedzaam. Het is absoluut geen probleem om er vegetarisch te eten want India is het land van de linzen, bonen en kleurrijke dahls (en het vlees zag er tevens niet al te kosher uit). Ook aan dierlijke eiwit- en vitamine B12-bronnen zoals melk, paneer (een soort kaas), ei en verse vis was er geen te kort. In de rijst zat er ook wat variatie: we hebben, al dan niet geroerbakte, lange rijst gekregen en een dikke, ronde en waterachtige variant. Die laatste aten we altijd in het schooltje waar we werkten. De keuze voor die rijst was trouwens niet abnormaal, aangezien die goedkoop is en gemakkelijk in reusachtige potten klaargemaakt kan worden. Hij is bovendien zo waterachtig omdat ze het risico niet willen lopen dat hij aan de bodem van de pot aanbrand. Gelukkig voor sommigen van onzegroep hebben we niet iedere dag rijst moeten eten, maar werd deze bron van koolhydraten af en toe afgewisseld met parotta - een soort dunne pannenkoek -, naanbrood en noedels. Wat nu als ontbijt De meeste Indiërs eten gewoon rijst als ontbijt. En als ik rijst zeg, bedoel ik rijst in al zijn vormen (we kregen nog net geen Kedgeree op ons bord): - een soort platte rijstpannenkoeken - idli, gestoomde rijstcakejes - dosa, rijstpannenkoeken met linzen - en natuurlijk ook gewone rijst Hiermee ging vaak een pittige currysaus gepaard, die de meesten niet opkregen om 7u 's ochtends. Ikzelf had hier wonderbaarlijk weinig problemen mee. Om een indigestie tegen te gaan, werden deze ontbijtjes afgewisseld met zoet supermarkttoastbrood met boter en confituur of havermoutpap met een verse fruitsla. Het fruit in India is dan ook van een ander niveau dan bij ons. Dit is logisch te verklaren omdat het daar rijp geplukt wordt en geen lange afstanden meer moet afleggen zoals het exotisch fruit dat wij hier eten. Toen wij in India waren, waren de ananas, watermeloen en banaan in seizoen. Hiervan hebben we dan ook elke dag kunnen genieten tijdens ons 'fruitmomentje'. De ananas die we daar gegeten hebben, is niet vergelijkbaar met de zure, harde dingen die je hier kan kopen. Ik stel mij ook de vraag hoe ze die dingen uit blik zelfs dezelfde naam durven geven. Het mangoseizoen zat er weliswaar aan te komen, maar vindt eigenlijk pas plaats in juli en augustus. Wel kregen we van onze enthousiaste rikjsadriver een onrijp stukje met zout en chilipoeder. Deze combinatie klinkt vreemd, maar het smaakte verbazingwekkend goed. VKoken met de chef De eerste dag dat we naar het SISP schooltje gingen, had ik het ongelooflijke geluk en privilege om te mogen koken met Esther, de art teacher en tevens ook de kokkin van de school. Eerst mochten we de groenten voor de currysaus snijden. Deze waren tomaten, drumsticks - zie taaie, groene stengels op de foto -, en chilipepers. Esther had de berg pepers speciaal voor ons gehalveerd en nog konden we het eten achteraf nauwelijks binnenkrijgen: zo pikant was het. Ook kookten we een enorme hoeveelheid rijst en linzen. Daarna begonnen we aan de currysaus. Ik stond ervan versteld op welke manier ze die maken: in een simpele blender. In haast elk klein en vervallen hutje dat we bezocht hebben, om waterfilters te installeren, stond er een blender. Eerst wordt het vruchtvlees uit kokosnoten gemalen met een speciale kokosnootvruchtvleesverwijderaar. Dat wordt daarna met grof gesneden ajuin, een hoop kruiden en wat water gemalen in de blender tot een lopende, okergele en veel te pikante saus. Pikant voor ons tenminste: de kinderen van de school vonden het een heel fletse maaltijd. Niet alleen het eten, maar de volledige reis heeft trouwens een enorme indruk op me nagelaten. De dingen die we gezien hebben en de mensen die we ontmoetten hebben een stroom aan emoties en impressies nagelaten. Het waren twee fantastische weken die ik nooit zal vergeten. Meer nog, het staat als een paal boven water dat ik zeker nog eens zal terugkeren. India is even prachtig, divers en kleurrijk als haar eten. Een korte opsomming als voorbeeld: een mix van minstens 10 extreme geuren door elkaar, koeien op straat, getoeter dat je bij elke bocht en elk stuk rechte weg hoort, palmbomen en overal kraaien; kortom een sfeer die ik niet in woorden kan gieten. Er is echter nog een groot aspect waar ik niet over gepraat heb, en dat is de dankbaarheid van de inwoners. Hoe prachtig India ook is, het land is financieel niet stabiel, maar toch slagen de meesten erin om met een hele hoop creativiteit gelukkig te zijn. Eén van de grote problemen waar ons vrijwilligerswerk op gericht was, is echter nog steeds een ingrijpend tekort aan drinkbaar water. Al brachten onze waterfilters maar voor enkele gezinnen zuivere druppels op het hete plaat, voor die gezinnen hebben we hopelijk toch een wereld van verschil gemaakt.
Meer informatie over het project vind je op de website www.sispbelgie.be en op de facebookpagina. Meer foto's over mijn reis vind je op mijn instagrampagina
0 Comments
Leave a Reply. |
Archives
Augustus 2021
|