Het heeft weinig zin om een blogpost te schrijven over de huidige tijden. Iedere dag worden we overspoeld met analyses, grafieken en voorspellingen die eigenlijk enkel onze onzekerheid vergroten. Misschien is het juist daarom het geknipte moment om te schrijven over wat juist niet veranderd is en op zoek te gaan naar een houvast. Om niet té existentialistisch te worden, zal ik het maar over twee elementaire dingen hebben: lente en taart. Zoals elk jaar is de winter weer overgegaan in het volgende seizoen en zoals elk jaar komt dit op het perfecte moment. Het mooie aan de seizoenen is dat op het einde van elk seizoen het volgende altijd verrast en verwondering met zich mee brengt. Alsof we in een jaar kunnen vergeten hoe zacht zwoele zomeravonden ons helemaal kunnen verwarmen en hoe prachtig een rood en oker bos ruikt na een regenval. Ik moet eerlijk toegeven dat ieder jaar opnieuw de lente mij met mijn mond vol tanden doet staan. Alsof ik vergeten ben hoe de eerste frisse zonnestralen de grond en de bomen doen ontwaken. Alsof elk jaar de vogels een heel jaar lang nieuwe repertoires aan muziek leren om de hemel nog mooier mee te kleuren. De lente is niet voor niets het seizoen van nieuw begin; dit niet alleen voor de natuur, maar ook voor onszelf. Dan ging ik het nog over taart hebben. Om een of andere onnaspeurbare reden heeft taart een negatief imago gekregen vandaag de dag. Taart wordt gezien als een ongezond voedingsmiddel dat niet eens meer een plaats krijgt in de vernieuwde voedseldriehoek. Begrijp me niet verkeerd, ik wil niet prediken dat we alle dagen slagroomtaart moeten eten en dat het Vlaams instituut gezond leven fout is. Wat ik echter vrees is dat de sociale functie van taart eten over het hoofd wordt gezien. Een gezond voedingspatroon is (voor mij) vooral een gezonde omgang met eten. Voor mij maakt taart eten daar een groot deel van uit. Met taart vieren we iets. We vieren een verjaardag, een huwelijk of gewoon hoe graag we elkaar zien wanneer we 'op de koffie komen' bij familie. Een taart bakken voor iemand is een uitdrukking van pure en intense liefde voor iemand. Je zegt hiermee dat je graag in iemands gezelschap bent en dat je de tijd even wilt vergeten door samen taart te eten. 'Taart' is ook een heel algemeen concept, er is er een voor iedereen. Je hebt hartige groentetaarten, uitbundige taarten met veel slagroom, kleurrijke taarten met fruit en lichte veganistische taarten. Dit is een recept voor een frisse en zachte veganistische citroentaart. Ideaal na een zondags middagmaal en op zowel warme en als frisse dagen. Een kleine conclusie van deze gedachtenspinsels: geniet van de pracht die elke nieuwe dag ons brengt, van het eerste ochtendlicht tot donderwolken voor een sterrenhemel, en ga een taart bakken voor iemand die je heel graag ziet! ingrediëntenbodem 1 cup speltbloem 3/4 cup tarwebloem een snufje zeezout 1/3 cup bruine suiker (kokosbloesemsuiker of ahornsuiker kunnen ook) 1/3 cup maïsolie 1/4 cup water citroenvulling 1 cup amazake pasta 1 1/2 citroensap (ongeveer 3 grote citroenen) 1/4 cup rijststroop 1/4 cup ahornstroop 1 tl vanille extract zeste van 1 citroen 2 1/2 el agar vlokken 4 el arrowroot 1/4 cup appelsap cashewcrème 3/4 cup cashewnoten (minstens 4 uur op voorhand laten weken) 1/4 cup kokoscrème 2 el citroensap 1 el vaste kokosolie 1 tl vanille extract 4 el heldere rijststroop of agavestroop een snufje zeezout voor de verschillende kleuren: 1/2 tl kurkumapoeder 1/2 tl matchapoeder 1 tl kokoscrème enkele (bevroren) blauwe bessen bereidingswijzebodem
1) verwarm de oven voor op 180°C 2) meng de bloem, suiker en zout in een mengkom 3) voeg hieraan het water en de olie toe en kneed even totdat je een bal kan vormen en laat het deeg een kwartiertje rusten 4) leg het deeg op een werkvlak dat met bloem werd bestrooid en rol uit met een deegrol tot en cirkel 5) neem het deeg op en plaats het voorzichtig in een taartvorm van ongeveer 23cm in diameter; je kan eventueel de randen afsnijden met een mes en van het overgebleven deeg koekjes maken 6) Bak de taartbodem 20 à 25 minuten en laat afkoelen citroenvulling 1) meng alle ingrediënten, behalve de arrowroot en het appelsap in een pannetje en breng aan de cook voor een acht-tal minuten terwijl je voortdurend roert met een klopper 2) meng in een kommetje de arrowroot met het appelsap en voeg deze toe aan het citroenmengsel op het vuur en laat nog even doorkoken 3) haal de vulling van het vuur en laat ongeveer 8 minuten afkoelen 4) giet de vulling over de taartbodem en koel te taart af totdat hij stevig wordt cashewcrème 1) mix de geweekte cashewnoten tot een egale pasta in een keukenmachine 2) voeg hieraan de overige ingrediënten voor de crème toe 3) verdeel de crème over 4 kommetjes en maak hier de vier kleuren mee: meng de kurkuma met de crème om geel te verkrijgen, matchapoeder voor groen, een extra theelepeltje kokoscrème voor wit en pureer de overgebleven crème met de blauwe bessen nog even in de keukenmachine om paars te krijgen 4) gebruik 1 spuitzak, vul deze eerst met de witte crème en spuit enkele 'toefjes' (of een vorm naar keuze) overheen het oppervlak van de taart, spuit de overgebleven crème terug in de kom en vul de zak nu met de gele crème en verdeel deze ook over de taart, herhaal deze stap ook voor de groene en de paarse crème 5) werk de taart verder af met de zeste van limoen, citroen en/of sinaasappel, blaadjes tijm, blaadjes munt, gedroogde bloemen en wat je ook mooi vindt Geniet ervan! geïnspireerd op Eric Lechasseur (Love, Eric) en PaleoRunningMomma.com
0 Comments
Leave a Reply. |
Archives
Augustus 2021
|