Wie houdt er nu niet van pannenkoeken? Deze traktatie is ideaal als een snelle lunch, heerlijk vieruurtje of bij een luxueus ontbijt. De sleutel tot een goede en smeuïge pannenkoek ligt in de textuur; deze moet elastisch en zacht zijn, zonder uit elkaar te vallen. Het deeg bestaat maar uit 3 basisingrediënten: meel, melk en ei (met eventueel wat suiker en zout). Door deze simpliciteit zijn er eindeloos veel variaties op de 'pannenkoek' mogelijk. Zo bestaan er boekweitpannenkoeken uit Bretagne (met boekweitmeel in plaats van tarwebloem), crêpes salées (hartige pannenkoeken met meer zout), poffertjes (met extra gist) en blini's (russische pannenkoeken gemaakt uit boekweitbloem, ei, gist en melk).
Ook voor de toppings en vullingen is the sky the limit. Deze kunnen variëren van geflambeerde karamelsaus met sinaasappel (bij de crêpe suzette) tot zure room en gerookte zalm.
Een vriend en ik hebben onze fantasie de vrije loop laten gaan en met de ingrediënten die we in huis hadden deze overheerlijke vegan pannenkoeken gemaakt met  supersnel te maken raberbercompote.
Dit gerecht is eigenlijk ideaal voor de lente en vroege zomer, wanneer verse rabarber rijp is (vanaf april), maar met de ingevroren variant kom je even ver.

bron: wikipedia, gezondheidsnet en gardena
in samenwerking met: anotherhealthfoodaccount

Het is al lang mijn plan om mijn blog uit te breiden van enkel receptjes, naar ook tips en tricks voor een milieubewuster leven. Dat we niet goed omgaan met onze planeet en de natuur weet iedereen iedereen ondertussen al, maar het probleem erkennen is nog maar de eerste stap. De stappen die volgen, zijn er ook daadwerkelijk iets aan doen. Als milieubewust individu kun je het gevoel hebben dat je acties nietig zijn en niet kunnen opwegen tegen de gigantische drijvende afvalbergen in de oceaan of de exponentieel stijgende uitstoot van CO2. Samen kunnen we echter een groter effect teweegbrengen dat misschien écht een verschil zal maken.  

Mijn eerste ecoblogpost gaat over het verminderen van plastiekgebruik in het dagelijks leven. Ik wil hier niemand strenge regeltjes opleggen over wat je wel of niet mag doen. Het doel is om enkele mogelijke oplossingen en truukjes aan te reiken voor wie probeert om met minder plastiek te leven. Een kleine opmerking om een foute redenering tegen te gaan: het heeft geen zin om alle plastieken voorwerpen uit het huis te gooien en te vervangen door houten of glazen varianten. Vele plastieken voorwerpen, ik denk hier aan bewaardozen en ringmappen, hebben een lange levensduur. 

De Mediterrane keuken heeft drie grote voordelen. Ten eerste zijn haar gerechten makkelijk te bereiden, want je hoeft geen ervaren chefkok te zijn om pasta te koken. Ook hoef je geen heksentoeren uit te halen om de juiste ingrediënten te vinden. Haar verse ingrediënten, zoals tomaat en courgette, zijn tevens veel lekkerder, sappiger en zoeter in de zomer. Ten tweede roepen alle gerechten met zelfs maar de lichtste toets van tomaat en oregano meteen een vakantiegevoel op. Dit komt omdat je vlugger op het idee komt om mozarella, schijfjes verse tomaat, courgette en basilicum te gebruiken in de zomer dan in de winter. Als laatste houdt vrijwel iedereen van de mediterrane keuken. De smaken zijn universeel geliefd. Dit komt door het vakantiegevoel, de snelle bereidingstijd en door het feit dat eten mensen samenbrengt, volgens de oeroude Italiaanse traditie.
​
Deze ovenschotel is zo fantastisch omdat hij ongelooflijk simpel te maken is en alle zuiderse smaken combineert. Om het eenvoudig te zeggen: dit gerecht smaakt naar de zomer. Om hem nog voedzamer te maken kan je hem serveren met rijst, pasta of brood (al dan niet gezouten).

Salades kunnen vaak nogal vervelen, terwijl dat helemaal niet zo hoeft te zijn. Door verschillende smaken en texturen toe te voegen, kan je je saaie sla in een mum van tijd omtoveren tot een ware bespeling van de zintuigen. Wanneer ik het heb over verschillende smaken, verwijs ik naar de 5 hoofdsmaken: zout, zoet, zuur, bitter en umami.
Het zoute kun je eerst en vooral introduceren met een scheut sojasaus of wat zeezout. Je maakte je salade ten tweede zoet, door wat fruit of gedroogde vruchten toe te voegen. Je kunt dan weer wat meer zuur te voegen met citrusvruchten of appelciderazijn. Een vleugje bitter maakt het geheel altijd wat interessanter; die smaak vindt je vooral in groenten zoals witlof, bladspinazie en spruitjes. Umami vind je in gember en tomaat, en breng je met die ingrediënten in je salade. Umami wordt door sommigen nog niet als vijfde smaak erkent, omdat de 'smaak' umami eigenlijk wordt veroorzaakt door glutamaat, een aminozuur dat de overige smaken versterkt.
Verschillende texturen kunnen daarnaast variëren van zacht, taai en krokant. Zachte texturen zijn te vinden in avocado of frambozen. De taaie structuren vind je vooral in sla en andere groenten. Een dressing zorgt daarnaast voor een smeuïge toets. Daarnaast vind je eenniet te missen krokante afwerking in nootjes of rauwe, harde groenten.  

Eten in India
​Wie aan Indisch eten denkt, fantaseert onmiddellijk grote schotels rijst en eindeloze potjes curry. Ik geef toe, dit stereotiep is grotendeels waar, maar de Indische keuken is veel rijker dan wat je kan krijgen bij de afhaalaziaat. Eerst en vooral is elke curry anders, er wordt gespeeld met verschillende groenten, kruiden en niveaus van spiciness. De ene is groen, de andere rood en nog een andere ondefinieerbaar bruin. Desalniettemin zijn ze allemaal even lekker en voedzaam. Het is absoluut geen probleem om er vegetarisch te eten want India is het land van de linzen, bonen en kleurrijke dahls (en het vlees zag er tevens niet al te kosher uit). Ook aan dierlijke eiwit- en vitamine B12-bronnen zoals melk, paneer (een soort kaas), ei en verse vis was er geen te kort. 
In de rijst zat er ook wat variatie: we hebben, al dan niet geroerbakte, lange rijst gekregen en een dikke, ronde en waterachtige variant. Die laatste aten we altijd in het schooltje waar we werkten. De keuze voor die rijst was trouwens niet abnormaal, aangezien die goedkoop is en gemakkelijk in reusachtige potten klaargemaakt kan worden. Hij is bovendien zo waterachtig omdat ze het risico niet willen lopen dat hij aan de bodem van de pot aanbrand. Gelukkig voor sommigen van onzegroep hebben we niet iedere dag rijst moeten eten, maar werd deze bron van koolhydraten af en toe afgewisseld met parotta - een soort dunne pannenkoek -, naanbrood en noedels.
​

Een paar maand geleden hadden mijn vriend en ik een geweldig idee: we gingen koekjes bakken. Mij kennende speurde ik verschillende foodblogs af en kwam ik uit op een veganistisch recept voor gingerbread cookies, van Deliciously Ella. Begrijp me niet verkeerd, Ella heeft enkele zeer innovatieve en lekkere recepten, maar ik had nog nooit zo'n lopend koekjesdeeg gezien; om eerlijk te zijn, eigenlijk was het helemaal geen koekjesdeeg. Hoewel we al onze ingrediënten precies afgemeten hadden, leek onze creatie toch griezelig veel op een lopend beslag.

Hoe het ook zij, we besloten het wat te pimpen en gooiden er wortelpulp, cranberries en twee eitjes bij. Het resultaat was een perfect beslag waar we dan ook een heerlijk ruikende cake mee bakten. Het enige probleem was dat het gebak nogal zwaar en compact was. Dat door onze verwoede pogingen om het nog enigszins koekjesdeegachtig te maken. Omdat de volledige cake dus redelijk zwaar op de maag zou liggen, vroor ik sneetjes in; zo kan ik af en toe van eentje genieten. 

Maar zo'n stukje cake alleen is een beetje saai, daarom zoek ik al een tijdje naar de perfecte toppings. Na enkele pogingen ben ik tot een smaakcombinatie gekomen die ideaal is als ontbijt: het is snel klaar, maar toch uniek en biedt een brede waaier aan verschillende smaken en structuren. Die combinatie valt zo ongeveer uiteen in drie lagen: 

Laag 1: Eerst en vooral een plak geïmproviseerde wortel-cranberry cake, ontdooit en voor een minuutje opgewarmd in de (microgolf)oven. Daarna besmeerd met je favoriete noten- of zadenpasta (een dikke laag is een absolute vereiste) en belegd met dunne schijfjes banaan. 

Laag 2: Daarbovenop komt een flinke lepel natuuryoghurt, besprenkeld met huisgemaakte granola (bijvoorbeeld kerstmisgranola, granola met gepofte quinoa of chocolade-cormflakesgranola). 

Laag 3: Tot slot volgt een goede schep zelfgemaakte chocolade chiapudding, besprenkeld met geroosterde kokosschilfers, gehakte paranoten en blokjes kiwi. 

Sommigen onder jullie vragen zich nu misschien af wat chiapudding precies is. Bij deze vat ik het kort even samen: er bestaat zoiets als chiazaadjes, wat al enkele jaren beschouwd wordt als hét superfood. Zelf ben ik vooral fan van de unieke eigenschap van de zaadjes om vocht op te nemen, waardoor ze een puddingachtige structuur krijgen. Zelf val ik echter niet in zwijm voor zijn vele pseudowetenschappelijke eigenschappen; of ze werkelijk bovennatuurlijk veel antioxidanten, calcium en omega 3, laat ik eerder in het midden. 

Wanneer we overrijpe bananen liggen hebben, verwerk ik ze meestal tot een snelle smoothie met rijstmelk, cacao en hazelnootpasta. Wat ik over heb gebruik ik dan in een chiapudding, volgens het volgende ongelooflijk moeilijk recept: meng ongeveer 1 glas smoothie met 2 eetlepels chiazaadjes en laat een nachtje in de frigo zitten. Overnacht zal de magie toeslaan en het goedje omtoveren tot een vaste pudding.
Extra oppimptip: mix een kleine handvol muntblaadjes mee in je smoothie

Het is dus deze chiapudding die je kunt gebruiken als derde laag voor je messy breakfast plate. Zijn alle ingrediënten voorhanden, dan is het hele ontbijt in vijf minuutjes klaar.Dit ontbijt is de ideale afwisseling op een doordeweekse dag of het hoogtepunt van een zondagse brunch. 

Echte Indische curry's worden niet met kerriepoeder gemaakt, maar door het sudderen van verschillende oosterse kruiden in olie. Voorbeelden van deze kruiden zijn korianderzaad, kurkuma, garam masala, komijnzaad, gember, zwarte peper, kardemomzaad, mosterdzaad, fenegriek, chili, lime leaves en zo veel meer. 
Maar deze hemelse en rijke combinatie aan kruiden in olie is niet enkel weggelegd voor currygerechten; ze tilt elke simpele groenteschotel naar een hoger niveau en geeft een nieuwe dimensie aan een alledaagse stoofpot. Deze kookmethode gaat wondergoed samen met warme winter- en knolgroenten zoals pompoen, zoete aardappel, aardpeer en wortelen. 
De combinatie van oosterse kruiden en gember brengt deze soep echt tot leven. Hij is vol, romig en rijk van smaak; heerlijk met donker beboterd brood of naan (voor wie volledig Indisch wil gaan). 
​

Hoe omschrijf je het gevoel 'kerstmis'? Voor sommigen is dit de heerlijke geur van versgebakken kerstkoekjes met veel kaneel. Voor anderen kan dit het geluid van een haardvuur zijn en het gevoel van de warmte die je lichaam overspoelt. Of misschien wel de sensatie om je voeten in onaangeroerde sneeuw te zetten. Hoe het ook zij, bij iedereen worden andere beelden opgeroepen wanneer het woord kerstmis valt, maar toch zijn er enkele wederkerende gedachten van rust, gezelligheid en veel kaneel. 
Met deze kerstgranola probeer ik juist die smaken te vangen: het warme en zachte van de rust door het gedroogde fruit, de speculaas en de ahornsiroop; het krokante van de gezelligheid door de geroosterde noten en de knisperende boekweit; en de onvermijdelijke belichaming van kerstmis: kaneel. 

Dit is de eerste post van een reeks 'verwarmende dranken'. Tijdens de koude maanden die voor ons liggen, wil ik jullie graag inspireren met enkele van mijn favoriete warme dranken. Ze zijn heerlijk om op een ijskoude dag in een thermosfles mee te nemen of om gezellig met vrienden of met een boek van te genieten. Elk recept is verrassend en heeft een unieke twist: Chocolademelk op verschillende manieren, dik en warm appelsap met peer, warm citroensap met gember en eindeloze variaties thee. De enige warme dranken die ik niet zal bespreken zijn glühwein en koffie; dit is gewoon omdat ik daar niet echt van hou. Over slecht gemaakte thee zullen we ook niet spreken, want stiekem heb ik tepidophobia.
​De echte kenners weten dat er een groot verschil is tussen opgewarmde Cécémel en huisgemaakte chocomelk. Het is nu aan die kenners om ook over mijn variatie te oordelen. 

Deze frisse herfstsalade bestaat volledig uit restjes: een halve pompoen die over was na pompoensoep te maken, geblancheerde boerenkool die op moest en nog een beetje bloemkool van de vorige dag. De andere ingrediënten staan standaard in mijn voorraadkast, zoals bijvoorbeeld geroosterde hazelnoten en gedroogde granaatappelpitjes. Die laatste vind ik handig om snelle gerechten te pimpen zonder dat je al het gespetter en gepruts hebt, zoals wanneer je met een verse granaatappel werkt. De gedroogde variant smaakt even zoet en knapperig. Als je ze bovendien een kwartiertje op voorhand onderdompelt in water, worden ze iets groter en sappiger. 
Zelfs de rode bieten-appelsap met citroen hebben we vaak in de frigo staan. Het is snel te maken en bewaart heel lang. Een glaasje hiervan is een ideale oppepper voor tussendoor. 

Havermoutpap is een van de eenvoudigste en snelste warme ontbijtjes om klaar te maken. Volgens mij heeft het 2 grote troeven: het vult goed en alles smelt erop. Misschien heeft die laatste troef wat meer uitleg nodig; Havermoutpap wordt warm gemaakt en warm gegeten, geloof me, koud is het de moeite niet waard. Hierdoor smelten ingrediënten zoals chocolade dus vanaf het moment ze de romige oppervlakte raken. Ook kokosbloesemsuiker en bijenpollen karameliseren en veranderen zo in een heerlijke toplaag op je ontbijtpap. Zelfs fruit als banaan, appel of bosbes moeten eraan geloven en veranderen door de directe warmte van smaak. Er valt dus eindeloos mee te experimenteren!

Soep is altijd een goed idee om restjes groentes op te gebruiken. Daarnaast levert het ook een vitamineboost en zorgt soep voor een lang verzadigd gevoel. In de winter is soep ook een heerlijke manier om je op te warmen. Er gaat niets boven een heerlijk warme, romige kom soep terwijl het buiten koud is; in de zomer heb je echter minder snel zin in iets warms. Alhoewel je van warme dranken meer gaat zweten en dus afkoelen, geven frisse tot ijskoude drankjes wel een veel koeler en verkwikkender gevoel. Deze gazpacho maak je warm zodat de smaken beter vrijkomen uit de groenten en laat je dan een paar uur afkoelen; zo krijg je een romige maar toch lichte en verfrissende smaak.

Granola vind ik één van de leukste gerechten om te maken: wanneer je het basisrecept kent, kun je er eindeloos en grenzeloos mee variëren. Enkele ideetjes: kokos- en cranberry granola, bananagranola, herfstige pompoengranola met kaneel, extra rozijnen en gedroogde appel, of granola met extra gepofte quinoa. Na onze familiereis was er nog een doos ongezoete cornflakes blijven staan. De flakes waren al een beetje zacht geworden dus besloot ik om ze in de granola te draaien. Ze kwamen super knapperig uit de oven en samen met de chocolade en pitjes zorgen ze voor een heerlijke start van de dag.

Stockholm, de hoofdstad van Zweden, is een van de hipste steden ter wereld volgens Knack, the Telegraph, Huffington post, Independent, Stylist etc. Bijna alle huizenblokken zijn gebouwd in de vroege 20e eeuw waardoor ze een zekere rust en symmetrie uitstralen, die een beetje aan Parijs doet denken. Zoals de meeste grootsteden is ook Stockholm rijk aan toffe winkeltjes, mooie pleintjes en parken, musea en heel veel restaurantjes. In mijn beleving heb je nog een paar extra levens nodig om elk restaurantje in Stockholm te bezoeken, maar ik heb mijn best gedaan. Hieronder heb ik mijn favorieten opgesomd, die variëren van een gezellig ontbijtrestaurantje en een tearoompje tot goedkope lunchgelegenheden en een juicebar. 
Bij de meeste etablissementen in Zweden is water gratis verkrijgbaar en soms is er ook gratis koffie, thee of soep. In de kleinere restaurantjes moet je zelf je bestelling doorgeven en meteen betalen. Een fooi geven is niet verplicht maar natuurlijk wel een teken van dankbaarheid.

Courgette is een zomergroente die op haar best is tussen juni en september. Je kan ze planten of zaaien vanaf mei (IJsheiligen) en de mooie gele bloemen van de courgetteplant zijn ook eetbaar: als saladetopping, gevuld met groenten, gefrituurd enz.
De courgette behoort tot de familie van de Cucurbitaceae net als verschillende pompoensoorten, komkommer en watermeloen. Strikt genomen zijn deze groenten zelfs helemaal geen groente maar fruit! Fruit wordt gedefinieerd als het zaaddragende deel van een plant en die beschrijving past helemaal bij de courgette. Dus ja, tomaat is ook fruit. Groenten worden eerder gedefinieerd als een eetbare plant of een eetbaar deel van een plant.
Nu we weten dat courgette een fruit is, klinkt het helemaal niet zo gek om het in gebak te verwerken. Deze groentige vrucht draagt zelfs bij tot de smeuïge structuur en je dagelijkse portie vitamientjes! In deze cupcakes smaken ze in elk geval fantastisch.

Van 7 tot 23 juli kan je Madam Bakster bezoeken in 'the box' in de Sint-Jakobsstraat te Brugge. The Box is een organisatie die kleine ondernemingen de kans wil geven om voor enkele weken hun eigen zaak uit te bouwen en dus een klein pop-up winkel te houden. Deze maand veranderde deze kleine ruimte in een schattige tearoom met een smaakvolle, Scandinavische inrichting. De ruimte wordt gevuld met sfeervolle jazzmuziek en tal van verschillende vazen kleuren de ruimte met frisse bloemen.
​

Onlangs ben ik met een vriendin naar een Afghaanse winkel geweest. Het was wonderlijk om langs schappen vol vreemde producten te lopen. Tussen al die nieuwe ingrediënten viel mijn oog op een flesje oranjebloesemwater. Dat prikkelde mijn nieuwsgierigheid en ik wou er meteen mee aan de slag.
Oranjebloessemwater is afkomstig uit het Midden-Oosten, het wordt gedestilleerd uit de blaadjes van sinaasappelbloesem en heeft een zeer uitgesproken smaak. Het wordt ook soms gebruikt in zeep en shampoo en ruikt fris en fruitig. Het is wel belangrijk om zeker niet te veel in gebak te doen, want de smaak kan vlug overheersen, één eetlepel is genoeg. 

 voor 24 koekjes

​​1 1/2 cup bloem (tarwebloem of speltbloem)
1 cup amandelschilfers
1/2 cup pistachenootjes
150g boter
3/4 cup kokosbloesemsuiker (met gewone kristalsuiker lukt het ook maar dan mis je de geroosterde smaak) 
1 ei

​1 el oranjebloesemwater 
1/2 tl bakpoeder
1/2 tl zout (als je gezouten pistachenootjes gebruikt, heb je dit niet nodig)
1/2 tl koekkruiden
enkele kardemompeultjes

1) verwarm de oven voor op 180°C 
2) vermaal de amandelschilfers tot bloem in een keukenmachine en doe samen met de tarwe- of speltbloem, het bakpoeder en de kruiden
3) pel de pistachenootjes, pulseer ze in de keukenmachine en doe in de kom met de bloem
​4) voeg hier nu de boter aan toe en kneed met je handen totdat je een kruimelige structuur bekomt
5) meng de suiker, het ei en het oranjebloesemwater hieronder. 
6) rol het deeg uit over een bebloemd oppervlak en steek koekjes uit in de gewenste vorm en grootte
7) leg ze op bakpapier en bak voor een 20 à 25-tal minuutjes

geïnspireerd op: the spiced life

Het zomergevoel overspoelt je helemaal wanneer je met plastic vorkjes aan een picknickbank wereldse gerechten eet. Combineer dit met reggae muziek, de geur van zuiderse kruiden, enkele palmbomen en een gezellige sfeer en je krijgt het perfecte recept voor een food truck festival. Al voor het derde jaar op rij organiseert Polé Polé dit geweldige festival in verschillende Vlaamse steden. Talloze foodtrucks stonden in een grote kring met in het midden plaats om rustig te vertoeven terwijl je van overheerlijke gerechten smult.
Foodtrucks waren oorspronkelijk kleine kraampjes met lokale gerechten die, illegaal of niet, op de straat werden geïnstalleerd maar tegenwoordig is het een booming business; streetfood is super hip! In mijn ogen heb je een duidelijke onderverdeling: de back-to-basics barbecuetrucks met hamburgers, hotdogs en frietjes en de clean eating Aziatische campers die een groot assortiment aan springrolls, wok en andere buitenlandse gerechten verkopen.

In Brugge was het vorig weekend niet anders. De ene na de andere kleurrijke wagen lokte je met uithangborden, menukaarten en heerlijke geuren. Het voordeel is dat ze allemaal kleine gerechtjes verkopen (al zijn ze nogal prijzig) hierdoor kan je veel dingen proeven. Ik som er enkele op: crispy tofu springrolls, een nepalees gebakje met bonen (ik ben de naam vergeten), tajine, pizza, bakabanenchips, biologische frietjes met schil, wraps en poffertjes. You name it, they've got it.  

Iedereen die niet is kunnen gaan dit jaar raad ik zeker aan om volgend jaar eens een kijkje te nemen en een hapje te proeven. Meer informatie vind je op de website www.barriocantina.be en misschien komen we elkaar volgend jaar wel eens tegen, al kuierend langs de heerlijke kraampjes.

Wisten jullie dat heel veel bloemen eetbaar zijn? Niet alleen de Oost-Indische kers maar ook madeliefjes en zelfs de klaproos. Sommige bloemen geven echt een meerwaarde aan een gerecht of dessert qua smaak en geur, denk aan lavendel en rozen. Andere hebben niet zo'n uitgesproken smaak maar zien er prachtig uit als decoratie voor gebak of salades. 
Je kan de bloemen drogen in afgedekte kartonnen bakjes en dan in elk gerecht gebruiken. Maar je kan er ook meer mee doen: zoals er ijsblokjes van maken; of confituur, siroop, bloemboter en zo veel meer. Eigenlijk is bijna elke bloem eetbaar, ik heb er een paar opgelijst:

afkortingen
bla = blad
blo = bloem
knop
za = zaadjes

eetbare bloemen 

• bergamot                                     bla+blo
• dahlia                                            knol+blo
• driekleurig viooltje                      bla+blo+knop
• goudsbloem                                 bla+blo
• kamille                                          blo        
• kaasjeskruid                                 bla+blo+za
• klaprozen                                      bla+blo+za (=maanzaad)
• komkommerkruid (bernagie)     bla+blo
• korenbloem                                  bla+blo
• lavendel                                        blo
• madeliefje                                    blo
• Oost-Indische kers                     bla+blo+za
• paardenbloem                             bla+blo
• roos                                               bla+blo+knop
• stokroos                                       bla+blo+knop
• vergeet-mij-nietje                      blo

giftige bloemen

• blauwe regen
• hyacint
• maretak
• monnikskap
• meiklokje
• nachtschade
• narcis
• vingerhoedskruid

bronnen: madame zsazsa, antigifcentrum, wikipedia



Vorige donderdag heb ik een kookles gevolgd van Velt over dit veelzijdige onderwerp. Ik voelde me een leek tussen heel wat professionals die gesprekken voerden over de kosmosbloem, komkommerkruid en anderskleurige bosaardbeitjes waar ik nog nooit van gehoord had. Maar wanneer we aan de slag gingen, werd snel duidelijk dat we allemaal dezelfde passie deelden: koken. Jong en oud staken de handen uit de mouwen en we maakten in groepjes elk een gerechtje. Ik had het privilege om samen te werken met twee sympathieke dames en ik heb enorm veel geleerd die ene avond. We maakten heerlijke gerechten die je op de foto's kunt zien, waaronder een rolletje van Oost-Indische kers met verse geitenkaas, vegetarische gehaktballetjes in een jasje van gedroogde goudsbloem en zelfgemaakte crackers met roomkaas en klaproos (dat was ons gerecht!) ook waren er prachtige en heerlijke desserts zoals vlierbloesempannenkoekjes, lavendelbrownies en zandkoekjes met madeliefjes. 
Het smaakte allemaal fantastisch en er ging een volledig nieuwe wereld voor mij open. Ik voelde me als een vis in het water, of eerder als een bij in een bloemenveld.

Ikzelf ben niet glutenintolerant en ik zal dan ook gewoon gluten blijven eten, maar voor mensen met coeliaki (glutenintolerantie) kunnen deze eiwitten zeer onaangenaam zijn. Veel producten uit het dagelijkse dieet bevatten tarwe, gerst of rogge zoals bijvoorbeeld pasta, brood en koekjes. Ook is het moeilijk om glutenvrij te eten in een restaurant, aangezien alle gerechten (met of zonder gluten) in dezelfde keuken bereid worden.
Maar lang niet alle granen bevatten gluten; denk aan rijst, amaranth, boekweit, gierst, quinoa, teff en haver. Let wel op bij dat laatste want haver wordt vaak gekweekt en verwerkt nabij granen die wel gluten bevatten zoals tarwe. Er moet dus duidelijk op de verpakking vermeld staan dat het om glutenvrije havermout gaat. 

voor 6 personen

fruitvulling 
± 500g rabarber (dit kan variëren van 3 grote tot 8 kleintjes)
2 handvol aardbeien (vers of ingevroren)
1 tl vanillepoeder
sap van 1/2 sinaasappel (optioneel)
2 el ahornsiroop

crumble
1 1/2 cup quinoavlokken
1/2 amaranthvlokken of boekweitvlokken
een snufje zout
​een snufje kaneel
2 el kokosolie
1 el maïsolie 
2 el rijststroop
1 el agavestroop
notenpulp van 1 fles notenmelk (optioneel maar een goede manier om notenpulp op te gebruiken)

1) verwarm de oven voor op 180°C en vet een vorm van ± 20cm doorsnede in met kokosolie
2) spoel en snijd het fruit in stukjes van gelijke grootte
3) meng het fruit met het vanillepoeder, de sinaasappelsap en de ahornstroop
4) doe alle vlokken, het zout en de notenpulp samen in een kom
5) voeg in een aparte kom de oliën en prak de banaan 
6) voeg deze laatste twee kommen samen en vul de bakvorm met een laag fruit en een laag crumble
7) bak voor een 30tal minuutjes en serveer lauw met een bolletje ijs of (kokos)yoghurt
​

geïnspireerd op Green Kitchen Stories.

Tahin is een essentieel ingrediënt in hummus en baba ganoush maar ook heerlijk op de boterham met een schijfje appel of in zelfgemaakte dressings met citroen, olijfolie, sojasaus en tahin (natuurlijk).

​Noten- en zadenpasta's zijn werkelijk schandalig makkelijk te maken. Het is wel verstandig om de zaden of noten eerst te roosteren; zo komen de oliën vrij. Je hebt ook een relatief krachtige keukenmachine nodig om een smeuïge textuur te bekomen. Maar let op, het kan een aantal minuutjes duren voordat de pastastructuur verschijnt dus kom absoluut niet in de verleiding om er water aan toe te voegen. Dit zorgt voor een ongewenste reactie met de oliën uit de noten en maakt de pasta korrelig; gewoon geduld hebben dus.

2 cups sesamzaad
​een snuf zout

1) rooster het sesamzaad in een oven of in een pan
TIP: het is klaar wanneer het lichtbruin kleurt en licht geurt
2) pulseer in een sterke keukenmachine totdat er een pasta ontstaat
​3) voeg eventueel later nog wat sesamzaad toe voor het 'crunchy effect'

De sesampasta is heel lang houdbaar in een afgesloten potje in de frigo, geniet ervan.

​Er is al eeuwenlang een vete bezig over de volgorde van het garneren van een scone: eerst de jam en dan de cream of andersom. Een klein beetje geschiedenis: de allereerste geschriften over scones komen uit het graafschap Devonshire (UK) zo'n 1000 jaar geleden, waar een monnik in Tavistock's Abbey zijn werkers voedde met brood, clotted cream en aardbeienconfituur. De inwoners van Devon zijn dan ook trots op hun Devonshire tea, een soort afternoon tea met enkel scones en thee. Volgens hen is de enige juiste manier om scones te eten ze eerst toppen met cream en daarna met confituur. Terwijl het aangrenzende Cornwall beweert dat men de scone of 'split' eerst moet bestrijken met boter daarna confituur en afwerken met een toef clotted cream. De 'Cornish clotted cream' werd een Protected Designation of Origin (PDO) door de EU in 1934. 
Wat de juiste manier is laat ik aan jullie over, ik besmeer mijn gebakje eerst met confituur en daarna met de cream zodat ik er meer confituur kan op doen maar dit is geheel persoonlijk.

VOOR DE SCONES
1) verwarm de oven voor op 180°C en bestrijk een muffintin met kokosolie of boter
2) week de rozijnen en de chiazaadjes in water
​3) pulseer de havervlokken in een keukenmachine en doe in een mengkom, herhaal dit met de amandelschilfers
4) giet de rozijnen af en doe deze met de kruiden, bakpoeder en zeste van de sinaasappel en de citroen in de mengkom met de bloem
5) meng het sap van de citroen en sinaasappel, ahornstroop, agavestroop, melk en de chiazaadjes samen en roer deze onder het droge mengsel
6) vul de muffintin met het beslag
TIP: dit lukt het beste met een ijsschep
7) bak een 20tal minuutjes en laat afkoelen op een rooster

VOOR DE CONFITUUR
1) prak de (ontdooide) aardbeien met een vork en meng deze met de chiazaadjes en de stroop
2) verknip de muntblaadjes en meng onder de jam

de confituur is maximaal 5 dagen houdbaar in een afgesloten pot; koel en droog bewaren

VOOR DE GARNERING
Werk af met de confituur en de yoghurt of cream (voor de volgorde: zie inleiding) en enkele versnipperde muntblaadjes. Je kan ook de scone opensnijden en hem dan vullen met de aardbeienjam en cream. 

geïnspireerd op Deliciously Ella
bronnen: the guardian; wikipedia

Advertenties en reclame schreeuwen allerlei tips voor gezonde, vezelrijke en voedsame ontbijten. Foto's van een luxueus ontbijt op bed of een eindeloos gevulde brunchtafel doen ons watertanden naar rustige zondagochtenden, maar de realiteit is vaak anders. Zes op de zeven dagen zijn onze ontbijten gehaast en vluchtig. Er is vaak geen tijd om nog een zachtgekookt eitje te maken of vers sinaasappelsap te persen. Dat hoeft ook niet; hierdoor worden de rustige zondagen iets om naar uit te kijken. Maar het is altijd handig om een vooraad ontbijtgranen in de kast te hebben staan en zoals jullie waarschijnlijk al wisten, zitten de kant en klare cruslie en granola uit de meeste winkels vol onnodige suikers. 
Dit recept is een variatie op mijn standaard granolarecept. Je hoeft ze enkel in een kom te gieten met wat yoghurt en/of plantaardige melk en wat fruit; meteen staat er een overheerlijk en vullend ontbijtje klaar, waarbij met elke hap een nieuwe smaak explodeert.

voor een grote pot

droge ingrediënten:
300g grove havervlokken
50g speltvlokken
50g rijstvlokken
2 handvol gepofte quinoa
1 handvol pompoenpitten
1 handvol zonnebloempitten
1 handvol amandelschilfers
1 kleine handvol pijnboompittjes
1 tl kaneel
een snuf zout

natte ingrediënten:
1 el tahin
2 el ahornstroop
2 el rijststroop
6 el maïsolie

voor achteraf:
1 handvol rozijnen, geweekt
1 handvol gehakte chocolade

1. meng de droge en natte ingrediënten apart en voeg ze samen in een ovenschaal
2. laat ongeveer 20 minuten bakken op 180°C en roer regelmatig om
3. laat volledig afkoelen en doe er daarna de rozijnen en chocolade bij

Herinner je je nog Sultana's, de koekjes uit onze kindertijd. Vroeger dacht ik dat de naam 'sultana' iets te maken had met een Sultan, een leider uit het Ottomaanse rijk en ik zat er niet ver naast. In het Engels heb je twee vertalingen voor ons woord 'rozijn' namelijk sultana en raisin. Om verwarring te vermeiden: sultana's zijn gemaakt van witte druiven; ze zijn sappiger, groter en zoeter dan raisins die op hun beurt gemaakt zijn van blauwe druiven. Sultana's komen doorgaans uit Turkije, delen van het Midden-Oosten en Azië. Hierdoor hebben ze ook de naam van hun leider gekregen.

voor 24 lange koekjes

1 1/2 cup groe havervlokken
1 1/2 cup fijne havervlokken
2 cups tarwebloem, gezeefd
3 cups volkoren tarwebloem

1 cup ahornstroop
een scheut maïsmoutstroop (optioneel)
1 cup maisolie
1 cup rozijnen, minstens een nacht geweekt of eventjes gekookt

1 tl kaneel
1 tl vanillepoeder
een snuf zout

De vlokken en de zoetstof kunnen variëren, het hangt ervan af wat je in huis hebt. Met speltvlokken, boekweitbloen, rijststroop of kokosbloessemnectar lukt het even goed.

1) meng alle ingrediënten bij elkaar
2) spreid uit in een met bakpapier beklede ovenschotel en snijd in de gewenste vorm zoals op onderstaande foto

3) bak in een oven op 180° C voor ongeveer 20 minutjes maar haal om de 5 minuten de schotel er even uit en snijd nog eens in de inkepingen
​4) laat afkoelen en dien op met een stuk fruit of appelpunch

geïnspireerd op: Avalon, Grow Eat Share

voor 4 personen 

1 liter biologisch appelsap 
1 kleine sinaasappel
1/2 citroen
2 steranijs
±2 kruidnagel
1 kaneelstokje
4 schijfjes verse gember 
​1 el ahornstroop

1) snij de sinaasappel en de citroen in driehoekjes
​2) laat alle ingrediënten samen koken voor minstens 5 minuten en laat een half uur trekken


Dien warm op in dubbelwandige glazen, het ziet er extra feestelijk uit als je de glazen serveert met enkele stukjes appelsien en wat steranijs.
​Met dank aan mijn mama.